Lieve Celeste, jij bent midden in de nacht en super snel geboren!
Mama wilde graag een geboortereportage, maar had nog geen fotograaf gevonden. Ze plaatste een berichtje op facebook. Het contact was snel gelegd. Je uitgerekende datum was al snel en er was een kleine uitdaging. Op dat moment was ik op vakantie. Zonder persoonlijk kennismakingsgesprek maakte wij via de messengerservice van facebook de nodige afspraken. Ik regelde een back-up fotograaf mocht je evoor kiezen om eerder geboren te worden. Dat deed je gelukkig niet. Terug van mijn vakantie had ik op 18 mei meteen het kennismakingsgesprek met je ouders en de klik was daar. Je vader herstelde van een zwaar auto ongelukt. Het besef dat hij heel veel geluk heeft gehad was er die avond zeker ook. Hij kan niet wachten om zijn meisje in zijn armen te sluiten.
Je moeder is 28 mei uigerekend. Van jouw beide zusjes beviel ze met 39 weken en 4 dagen. Voor jou zou dat zaterdag 25 mei zijn. Maar je ouders zouden maandag 28 mei dan nog leuker vinden, dan is je papa ook jarig. Een mooier verjaardagscadeau kon hij zich niet wensen.
Je uitgerekende datum naderd. Zaterdag 25 mei is nog steeds alles rustig. Ik zie je ouders en zussen nog op de Markt voor Zwangeren en Jonge gezinnen in het Dijlander Ziekenhuis. “Nou” zegt je moeder “dit kan zo nog wel eens 1,5 week gaan duren”. We maken grapjes over dat ze veel trappen moet gaan lopen in het ziekenhuis, dat zorgt voor het opwekken van de weëen. Diezelfde avond had ik een feestje, tenzij het toch zou gaan rommelen. We spraken af begin van de avond nog contact te hebben. Ookal was je moeder erg overtuigend van het feit dat je nog wel even zou blijven zitten, was ik daar niet helemaal gerust op. Het feestje heb ik afgezegd. Ik had zo een voorgevoel dat het toch wel eens snel zou kunnen gaan. En ja hoor, om 21:05 kreeg ik een berichtje: “He Cynthia, al onderweg naar je feestje? Ik dacht ik laat het je toch maar even weten, ik heb al een uur weeen”. Op dat moment was ik heel blij dat ik op mijn voorgevoel ben afgegaan.
De verloskundige is geweest en gaf aan dat het zeker begonnen is, maar dat je niet voor 12:00 geboren zult zijn. We spreken af dat wanneer je ouders de verloskundige bellen, zij mij ook meteen bellen. Ik ga snel nog even slapen, want dit wordt nachtwerk. Voor mij fototechnisch ook best een uitdaging :-). Ik heb er zin in!
Om 00:25 wordt ik wakker en om 00:30 belt je moeder. De bevalling zet door en de verloskundige is onderweg. Ik pak mijn spullen en spring in de auto. 01:00 bij jullie thuis aangekomen is de verloskundige er nog niet. Mama puft de weeen weg en maakt tussen de weeen door nog grapjes met papa. Je zussen zijn ook thuis en voelen dat er wat gaande is. Ze blijven heel goed in bed liggen, maar je jongste zus valt niet in slaap. Wat doet je moeder het goed! Ze is heel sterk en heel erg rustig. Tijdens de weeen pakt ze de hand van je vader en met zijn steunt puft ze de pijn weg. Je geboorte gaat heel erg snel, binnen een uur zit je moeder op volledige ontsluiting en geeft ze aan dat je geboren wordt. 01:58 je hoofdje is al geboren. Dan is het even rustig. Het duurt voor de begrippen van dat moment net iets te lang tot de volgende perswee. De verloskundige helpt mama en ja hoor, daar ben je! Je navelstreng om je nek, maar die heeft de verloskundige snel losgemaakt. Voor jouw ging het net even te snel. De overgang van je warme buik van je mama naar deze wereld is groot. Je weet nog niet zo goed dat je moet ademhalen en dat is eventjes zoeken. De navelstreng wordt snel doorgeknipt en er wordt over je rug gewreven. Ja, daar ben je met een prachtige huil. Je longen doen hun werk en nu lig je heerlijk op mama haar borst. Je krijgt een mooie zachte babyroze kleur. Je vader mag je navelstreng symbolisch doorknippen en je prachtige naam wordt uitgesproken “Celeste Isabella Sophia”.
We laten jullie drieen even alleen. Een moment om te genieten als gezin. Binnen vijf minuten roept je papa mij er weer bij. “Ze drinkt!” zegt hij trots. En ja hoor, je hebt meteen honger en drinkt al gulzig de eerste slokken weg. Je hebt ook een hele reis gemaakt, logisch dat je trekt hebt. Je doet het super! En dan zijn ook je zussen wakker. Papa haalt ze op en trots komen ze de kamer binnen om bij je te kijken. Samen met de verloskundige worden 10 teentjes en 10 vingertjes geteld. Je bent helemaal compleet en scoort goed op alle testjes. Je wordt gewogen op 3180 gram. Onder het toeziend oog van je trotse zussen kleed papa je aan in je eerste pakje. Je zussen gaan lekker slapen en de eerste familie wordt op de hoogte gebracht dat je geboren bent. Je ouders knuffelen trots en veel met je. Je moeder houdt je rechtop met je wang tegen haar wang en snuift: “och wat ruik je heerlijk naar baby”. Terwijl je moeder even kan douchen, houdt papa je trots dicht tegen zich aan. Hij fluistert lieve woorden en zal er altijd voor je zijn.
Ik laat een compleet en trots gezin achter. Buiten hoor ik de kikkers kwaken en de eerste vogels met gezang ontwaken. Voldaan rij ik naar huis. En omdat ik niet meteen kan slapen bewerk ik de eerste foto’s en stuur ze vast op. Een mooi beeld om naar te kijken, wanneer voor iedereen een paar uur later een nieuwe dag weer begint.
